Een stukje Frankrijk in Amerika
Blijf op de hoogte en volg Jouke en Laura
26 Oktober 2012 | Verenigde Staten, New Orleans
Welcome to the Pelican State! Zo werden we afgelopen donderdag door een bord langs de weg welkom geheten in Louisiana. We hebben tijdens ons verblijf hier geen pelikaan gezien, maar dat terzijde. We hebben wel heel veel andere dingen gezien, daarover deze blog!
Op weg naar New Orleans
Ons hoofddoel in Louisiana was New Orleans. Op weg daarheen hebben we deels een beroemde, toeristische route genomen: de River Road. Aan deze weg zijn in de periode voor de Amerikaanse burgeroorlog een groot aantal plantages (900 op het hoogtepunt!) gebouwd. Een deel van deze plantages bestaat nu nog - sommige worden nog steeds bewoond, sommige zijn ruïnes geworden en sommige zijn voor het publiek opengesteld. Met Laura's interesse voor het Oude Zuiden kon een bezoekje aan zo'n oude plantage natuurlijk niet overgeslagen worden. En wat bleek? Er was een echte 'Laura Plantation'! De keus was snel gemaakt.
Laura Plantation is geen Amerikaanse, maar een Creoolse plantage. 'Creolen' is hier het woord voor de, veelal Franse, kolonisten die vanaf 1700 (toen Lousiana nog een Franse, en later Spaanse, kolonie was) in het zuiden van Louisiana kwamen wonen. De Creoolse plantages verschillen enorm van de Amerikaanse: de Amerikaanse zijn de grote, witte, huizen (zoals bekend van tv, denk aan Gone with the Wind en North&South), terwijl de Creoolse kleurrijk en wat kleiner zijn. We hebben aan de River Road ook prachtige Amerikaanse plantages gezien, waaronder de grootste: Nottoway Plantation (op de foto: het grote witte huis waar Laura voor staat). Dit huis is gi-gan-tisch en we zijn van plan er naar toe te verhuizen binnen niet al te lange tijd. Dat jullie het weten. :P
Laura Plantation is echter een Creoolse plantage en ziet er dus heel anders uit (op de foto: de kleurrijke, lage plantage). We wilden deze echter bezoeken, niet alleen vanwege de naam, maar ook omdat bij deze plantage nog slavenhuizen te bezichtigen zijn, terwijl deze bij veel andere plantages weggehaald zijn. We hebben op Laura Plantation een ontzettend goede en interessante rondleiding over het hele terrein gehad. We kregen uitleg over de Creoolse familie die hier woonde - een leuk feitje is dat de leiding op Laura altijd in handen is geweest van vrouwen. Hoewel het prachtig is om zo'n plantage te bekijken, is de nare kant van de geschiedenis hier ook erg duidelijk in beeld. Het was echt wel even confronterend om een overgebleven 'prijslijst' te zien hangen van de slaven die Laura Plantation bezat. Gelukkig is dit nu allemaal verleden tijd, maar het wordt langzaamaan wel iets duidelijker waarom 'ras' nog steeds zo'n issue is hier in de States.
New Orleans
New Orleans: bekend van Jazz, heerlijk eten, Voodoo en de Franse geschiedenis. We hebben geprobeerd om van al deze elementen iets mee te krijgen in de paar dagen dat we in deze heerlijke stad waren. Eerst bezochten we het French Quarter (eigenlijk 'Vieux Carré' geheten), het oude centrum en huidige uitgaanscentrum van de stad. Het French Quarter bruist van de energie - het is eigenlijk één groot straattheater. Live muziek, dansgroepen, straatartiesten, levende standbeelden, overal lekker eten, waarzeggers, voodoopriesters... Het was fantastisch om hier een avond door te brengen! We hebben, na het eten van de heerlijkste streekgerechten, met een cocktail (het fenomeen 'cocktail' is ook in NO uitgevonden) van live jazz genoten. Die streekgerechten waren onder meer de echte gumbo, jambalaya, crawfish etouffée, beignets, alligator stew (!) en po'boys - niet allemaal op dezelfde avond, uiteraard.
Waar het French Quarter het uitgaansdistrict is, is Garden District het Hillegersberg van New Orleans. Deze hele vooroorloogse (van voor de burgeroorlog) wijk is oorspronkelijk gebouwd door Amerikaanse plantage-eigenaren die ook een huis in de stad wilden. Het resultaat is een wijk vol grote, dure villa's in plantagestijl, die nog steeds bewoond worden. Heerlijk om doorheen te wandelen en je te vergapen aan de prachtige huizen. Middenin het Garden District ligt bovendien Lafayette Cemetery, één van de beroemde begraafplaatsen in New Orleans. Beroemd, omdat in deze stad iedereen bovengronds "begraven" werd, en nog steeds wordt. De hele begraafplaats staat vol met grote en kleine tombes waarin vaak hele families liggen. Het resultaat is een soort dodenstad die heel bijzonder is om te bekijken. Omdat we Lafayette Cemetery zo mooi vonden, besloten we een rondleiding te boeken door de beroemdste begraafplaats, St. Louis I in het French Quarter. Hier hebben we meer uitleg gekregen over deze bijzondere manier van, bij gebrek aan een beter woord, 'begraven'. Het werd gedaan omdat de volledige omgeving uit moeras bestaat en er daardoor beperkte ruimte was. Ook wilde men voorkomen dat bij een overstroming de overleden geliefden door de straten zouden drijven. Rare mensen, die Amerikanen.
Op St. Louis I hebben we ook nog het toekomstige graf van Nicholas Cage gezien (Jouke vroeg nog aan de tourguide of Nicholas er niet vast in kon gaan liggen...), evenals het graf van Voodooqueen Marie Laveau. Deze beroemde dame scheen je in de 19e eeuw te kunnen helpen om overal aan- of af te komen. Haar graf wordt nu nog steeds bezocht door mensen die geloven in haar krachten.
Honey Island Swamp Tour
New Orleans ligt midden in moerasland, dat hier 'bayou' wordt genoemd. Hierin leeft van alles, maar het meest bekend zijn natuurlijk de alligators. We wilden dit gebied graag van dichterbij bekijken en boekten daarom een Swamp Tour in Honey Island Bayou. Aangekomen bij het moeras waren we net goed en wel het bootje ingestapt, toen we de eerste alligator al zagen liggen. En wat voor één: het bleek meteen de grootste van dit hele gebied te zijn! Een enorm dier van ruim 5 meter lengte. Hij lag lekker rustig een beetje van de zon te genieten. Hoewel dit al indrukwekkend was, vonden we de volgende alligator die we zagen, nog iets spannender. Deze zwom namelijk rustig langs onze boot. En wat zijn die dieren indrukwekkend als je ze in het water ziet zwemmen! Wel even wat anders dan de standbeeld-achtige krokodillen in de dierentuin. Buiten de vele alligators die we gezien hebben, was de hele tour fantastisch om te doen. Het gebied was enorm indrukwekkend - we gleden met ons bootje over kleine riviertjes en beekjes, het hart van het moeras in. We kwamen binnen enkele (centi)meters van grote en kleine alligators, slangen, schildpadden en zelfs wilde zwijnen! Het beste werd echter voor het laatste bewaard. Tijdens de terugtocht kwamen we alligator 'Lucky' tegen (de gidsen hebben alle alligators een naam gegeven...). Dit is één van de meest agressieve alligators van het gebied, maar ook één van de slimste. Ze heeft geleerd dat het geluid van een bootje betekent dat ze iets te eten kan krijgen, en kwam er dus direct aan zwemmen toen ze ons bootje in het vizier kreeg. Onze gids prikte een hotdog (alleen het vlees) aan een lange stok en hield die een eindje boven het water. Benieuwd naar het resultaat? Zie de foto's!
Honey Island Swamp Tours is echt een enorme aanrader voor iedereen die ooit in dit gebied komt. Het was voor ons één van de leukste dingen die we tot nu toe gedaan hebben. Sowieso hebben we van deze week in en om New Orleans enorm genoten! We zijn nu echter ook weer klaar voor het volgende: Florida!
Op weg naar New Orleans
Ons hoofddoel in Louisiana was New Orleans. Op weg daarheen hebben we deels een beroemde, toeristische route genomen: de River Road. Aan deze weg zijn in de periode voor de Amerikaanse burgeroorlog een groot aantal plantages (900 op het hoogtepunt!) gebouwd. Een deel van deze plantages bestaat nu nog - sommige worden nog steeds bewoond, sommige zijn ruïnes geworden en sommige zijn voor het publiek opengesteld. Met Laura's interesse voor het Oude Zuiden kon een bezoekje aan zo'n oude plantage natuurlijk niet overgeslagen worden. En wat bleek? Er was een echte 'Laura Plantation'! De keus was snel gemaakt.
Laura Plantation is geen Amerikaanse, maar een Creoolse plantage. 'Creolen' is hier het woord voor de, veelal Franse, kolonisten die vanaf 1700 (toen Lousiana nog een Franse, en later Spaanse, kolonie was) in het zuiden van Louisiana kwamen wonen. De Creoolse plantages verschillen enorm van de Amerikaanse: de Amerikaanse zijn de grote, witte, huizen (zoals bekend van tv, denk aan Gone with the Wind en North&South), terwijl de Creoolse kleurrijk en wat kleiner zijn. We hebben aan de River Road ook prachtige Amerikaanse plantages gezien, waaronder de grootste: Nottoway Plantation (op de foto: het grote witte huis waar Laura voor staat). Dit huis is gi-gan-tisch en we zijn van plan er naar toe te verhuizen binnen niet al te lange tijd. Dat jullie het weten. :P
Laura Plantation is echter een Creoolse plantage en ziet er dus heel anders uit (op de foto: de kleurrijke, lage plantage). We wilden deze echter bezoeken, niet alleen vanwege de naam, maar ook omdat bij deze plantage nog slavenhuizen te bezichtigen zijn, terwijl deze bij veel andere plantages weggehaald zijn. We hebben op Laura Plantation een ontzettend goede en interessante rondleiding over het hele terrein gehad. We kregen uitleg over de Creoolse familie die hier woonde - een leuk feitje is dat de leiding op Laura altijd in handen is geweest van vrouwen. Hoewel het prachtig is om zo'n plantage te bekijken, is de nare kant van de geschiedenis hier ook erg duidelijk in beeld. Het was echt wel even confronterend om een overgebleven 'prijslijst' te zien hangen van de slaven die Laura Plantation bezat. Gelukkig is dit nu allemaal verleden tijd, maar het wordt langzaamaan wel iets duidelijker waarom 'ras' nog steeds zo'n issue is hier in de States.
New Orleans
New Orleans: bekend van Jazz, heerlijk eten, Voodoo en de Franse geschiedenis. We hebben geprobeerd om van al deze elementen iets mee te krijgen in de paar dagen dat we in deze heerlijke stad waren. Eerst bezochten we het French Quarter (eigenlijk 'Vieux Carré' geheten), het oude centrum en huidige uitgaanscentrum van de stad. Het French Quarter bruist van de energie - het is eigenlijk één groot straattheater. Live muziek, dansgroepen, straatartiesten, levende standbeelden, overal lekker eten, waarzeggers, voodoopriesters... Het was fantastisch om hier een avond door te brengen! We hebben, na het eten van de heerlijkste streekgerechten, met een cocktail (het fenomeen 'cocktail' is ook in NO uitgevonden) van live jazz genoten. Die streekgerechten waren onder meer de echte gumbo, jambalaya, crawfish etouffée, beignets, alligator stew (!) en po'boys - niet allemaal op dezelfde avond, uiteraard.
Waar het French Quarter het uitgaansdistrict is, is Garden District het Hillegersberg van New Orleans. Deze hele vooroorloogse (van voor de burgeroorlog) wijk is oorspronkelijk gebouwd door Amerikaanse plantage-eigenaren die ook een huis in de stad wilden. Het resultaat is een wijk vol grote, dure villa's in plantagestijl, die nog steeds bewoond worden. Heerlijk om doorheen te wandelen en je te vergapen aan de prachtige huizen. Middenin het Garden District ligt bovendien Lafayette Cemetery, één van de beroemde begraafplaatsen in New Orleans. Beroemd, omdat in deze stad iedereen bovengronds "begraven" werd, en nog steeds wordt. De hele begraafplaats staat vol met grote en kleine tombes waarin vaak hele families liggen. Het resultaat is een soort dodenstad die heel bijzonder is om te bekijken. Omdat we Lafayette Cemetery zo mooi vonden, besloten we een rondleiding te boeken door de beroemdste begraafplaats, St. Louis I in het French Quarter. Hier hebben we meer uitleg gekregen over deze bijzondere manier van, bij gebrek aan een beter woord, 'begraven'. Het werd gedaan omdat de volledige omgeving uit moeras bestaat en er daardoor beperkte ruimte was. Ook wilde men voorkomen dat bij een overstroming de overleden geliefden door de straten zouden drijven. Rare mensen, die Amerikanen.
Op St. Louis I hebben we ook nog het toekomstige graf van Nicholas Cage gezien (Jouke vroeg nog aan de tourguide of Nicholas er niet vast in kon gaan liggen...), evenals het graf van Voodooqueen Marie Laveau. Deze beroemde dame scheen je in de 19e eeuw te kunnen helpen om overal aan- of af te komen. Haar graf wordt nu nog steeds bezocht door mensen die geloven in haar krachten.
Honey Island Swamp Tour
New Orleans ligt midden in moerasland, dat hier 'bayou' wordt genoemd. Hierin leeft van alles, maar het meest bekend zijn natuurlijk de alligators. We wilden dit gebied graag van dichterbij bekijken en boekten daarom een Swamp Tour in Honey Island Bayou. Aangekomen bij het moeras waren we net goed en wel het bootje ingestapt, toen we de eerste alligator al zagen liggen. En wat voor één: het bleek meteen de grootste van dit hele gebied te zijn! Een enorm dier van ruim 5 meter lengte. Hij lag lekker rustig een beetje van de zon te genieten. Hoewel dit al indrukwekkend was, vonden we de volgende alligator die we zagen, nog iets spannender. Deze zwom namelijk rustig langs onze boot. En wat zijn die dieren indrukwekkend als je ze in het water ziet zwemmen! Wel even wat anders dan de standbeeld-achtige krokodillen in de dierentuin. Buiten de vele alligators die we gezien hebben, was de hele tour fantastisch om te doen. Het gebied was enorm indrukwekkend - we gleden met ons bootje over kleine riviertjes en beekjes, het hart van het moeras in. We kwamen binnen enkele (centi)meters van grote en kleine alligators, slangen, schildpadden en zelfs wilde zwijnen! Het beste werd echter voor het laatste bewaard. Tijdens de terugtocht kwamen we alligator 'Lucky' tegen (de gidsen hebben alle alligators een naam gegeven...). Dit is één van de meest agressieve alligators van het gebied, maar ook één van de slimste. Ze heeft geleerd dat het geluid van een bootje betekent dat ze iets te eten kan krijgen, en kwam er dus direct aan zwemmen toen ze ons bootje in het vizier kreeg. Onze gids prikte een hotdog (alleen het vlees) aan een lange stok en hield die een eindje boven het water. Benieuwd naar het resultaat? Zie de foto's!
Honey Island Swamp Tours is echt een enorme aanrader voor iedereen die ooit in dit gebied komt. Het was voor ons één van de leukste dingen die we tot nu toe gedaan hebben. Sowieso hebben we van deze week in en om New Orleans enorm genoten! We zijn nu echter ook weer klaar voor het volgende: Florida!
-
26 Oktober 2012 - 07:07
Claudia:
Wat een geweldige week:) enne.... Je hebt vast een vleugel over voor ons;)
Dikke kussen van ons xxxx -
26 Oktober 2012 - 09:51
John:
Het viel me pas al op dat de laatste 2 films die ik van van N. Cage gezien heb zich beide in New Orleans afspeelde. (Stolen en Seeking Justice)
Misschien blijft hij alvast in de buurt voor het geval dat. Maar dat ter zijde.
Is Katrina nog hot topic in New Orleans in 2012? Of zijn ze daar ondertussen wel overheen?
-
26 Oktober 2012 - 11:52
Akke Van Leeuwen:
Wat een geweldige blog en foto's! Deze week had ik heel graag samen met jullie doorgebracht, ik heb je vroeger tenslotte met al die 'burgoorlogfilms en serie's' kennis laten maken, en die vleugel is dan natuurlijk ook voor mij! Liefs, mama -
26 Oktober 2012 - 15:44
Oma:
Wat enge foto,s met die alligaters, ik vind dat zulke vreselijke beesten, en al helemaal Luvky!!
De huisjes!! zijn prachtig, wonen daar nog mensen?
Ga daar maar niet wonen hoor, veel te ver!!
Leuk gister even geskypt.
Liefs Oma -
26 Oktober 2012 - 19:31
Marten Smeding:
Tja, als ik moest kiezen tussen een alligator of een rollator,dan toch maar de eerste.
Mooi huisje hebbeb jullie voor jezelf uitgezocht, maar daar horen minstens tien kinderen in,dus tenzij jullie een weeshuis beginnen : aan het werk!
Overigens vind ik dat de slaven niks te klagen hadden,ik werk zelf vrijwillig de hele dag in een tuin en daar staat nog een veel kleiner huisje op. En dan moet ik na thuiskomst ook nog het eten op tafel zetten,terwijl zij het opgeschept kregen. Wat een luizenleven.
Ik zie op de foto's Jouke weer eens achter een kopieus diner zitten, Laura zorg er voor dat hij niet dichtgroeit. Ik vrees dat jij het bij twee selderiestengels en een half kikkervisje hebt gelaten?
Boven de grond begraven,best goed uitgevonden. Als dan blijkt dat het maar schijndood was, is flink hard kloppen tenminste nog de moeite waard. Kregen jullie trouwens niet een flesje eau-de-cologne van de gids? Want de betekenis van de uitdrukking: stinkend rijk, enfin,denk daar maar even over na.
Aangezien ik niks over Katrina hoor,neem ik aan dat jullie met droge voeten overal hebben kunnen komen,ik verwacht in Florida dan toch op zijn minst een klein orkaantje. -
28 Oktober 2012 - 17:23
Chayenne:
Wauw! Wat een gezellig en toffe dingen hebben jullie afgelopen week gedaan!
Die huizen zijn echt prachtig!
En die boottocht! echt heel mooi, maar wel een beetje eng met die alligators.
Laura, wat zie je er leuk uit op de foto van France Quarter! -
28 Oktober 2012 - 20:13
Sanne:
hoi
bedankt voor de kaart
ik vond het zwijntje heel schattig
ik mis jullie
veel plezier nog liefs sanne♥♥♥!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
